vrijdag 20 maart 2015

Niet-In-Mijn-Achtertuin: Keuzes op basis van angst en egocentrisme


De Niet-In-Mijn-Achtertuin-gedachte (officieel Nimby: Not In My Back Yard) steekt in Friesland de kop op. Op verschillende onderwerpen wordt er vanuit deze egocentrische houding gereageerd. Egocentrisch? Ja, de vertaling van deze gedachte is "Ik wil het niet in mijn buurt hebben, doe maar ergens anders." Waar dan wel is niet belangrijk zolang die persoon of dat dorp/die stad er geen last van heeft.

Een aantal voorbeelden:
Eerst kwam dit al naar boven met de nieuw te bouwen windmolenparken. Nu ben ik er ook geen fan van, maar alleen omdat ik die plukjes windmolens in het open landschap niet vind staan. In mijn ogen is het landschapsvervuiling. Zet liever bij elke boerderij een windmolen neer.
Vervolgens het protest tegen de JSF-vliegtuigen vanwege het geluid. Wat ik wel weet is dat er een vervanger van de F16's moet komen, omdat de F16's aan het eind van hun houdbaarheid zitten.
Ook het protest van Terschelling tegen het boren van gas is vanuit de Nimby-gedachte.
Als laatste noem ik het protest tegen de nieuw aan te wijzen locatie van een AZC (asielzoekerscentrum) voor maximaal 500 mensen in de gemeente Friese meren. Die zou eerst bij Rijs, een plaats met 178 inwoners (aantal van 2010), komen, maar dat is van de baan. Nu moet dat bij Balk komen, een plaats van 3.778 inwoners (aantal van 2010) (bron inwonersaantallen: factsheet demografisch rapport van de gemeente De Friese Meren uit 2012). Bij Balk zijn de eigen inwoners in de meerderheid ten opzichte van de asielzoekers.

Bij al deze bovenstaande voorbeelden is de Nimby-gedachte duidelijk aanwezig. Naast dat het een egocentrische gedachtegang is, is het gebaseerd op angst. Angst voor het onbekende. Natuurlijk zijn bij al deze voorbeelden ook inhoudelijke bezwaren te noemen, maar ook dat zijn over het algemeen feiten gebaseerd op angst. Angst dat de bodem (sneller) daalt, angst voor aardbevingen, angst voor overlast, angst voor meer criminaliteit, angst voor ..... noem maar op.

Onthoud: Angst is een slechte raadgever voor keuzes! (eigenlijk alle emoties)

Aan/om anderen denken bij wat je doet is lastig. Dat ligt niet in de mensen zelf, maar moet worden aangeleerd. Als kind leer je al dat je "Dank u wel" moet zeggen als je iets krijgt. Als je de ander bedankt voor wat je krijgt, krijgt/heeft de ander het gevoel dat hij/zij gewaardeerd wordt. Met God wordt het wat makkelijker, maar het blijft lastig.

Als je bij jezelf nagaat wanneer je egocentrisch ben kom je in onderwerpen tussen personen al snel in de problemen.
Een voorbeeld: Het huis/het huizenblok waar ik woon is erg gehorig. De buren hebben vaak de (radio op) TV aanstaan en de TV staat tegen de muur aan de kant waar ik woon. Met als gevolg dat ik vaak letterlijk mee kan luisteren. Ook als het op het zachtere volume staat. Nu het probleem: ben ik egocentrisch als ik er wat van zeg of zijn de buren egocentrisch bezig door alleen aan hunzelf te denken? Bij de keuze om er niets van te zeggen zit ook een angst, namelijk de angst voor een burenruzie. Dus zeg ik niets en kom niet voor mezelf op.

Onthoud: Voor jezelf opkomen is niet gelijk aan egocentrisme en/of egoïsme!
Onthoud: Over jezelf heen laten lopen is ook niet goed!

Door de angst voor wat er mogelijk kan gaan gebeuren bij je keuze te betrekken neem je vaak de verkeerde keuze. Vaak zijn de angsten die je tegenhouden ook reëel, maar ze hoeven niet te gebeuren. Iets waar ik nogal last van heb is doemdenken. Wat ik gemerkt heb is dat als ik ergens begin met doemdenken ik dan in een spiraal/vicieuze cirkel terecht kom wat me naar beneden trekt. Van mijn huisarts moest ik dan ook ophouden met doemdenken. Ergens weet je wel dat het niet gebeurd, maar toch blijven die gedachten hangen en rondtollen in je hoofd. Uiteindelijk zit je met een minder waardigheidsgevoel en een laag zelfbeeld. Gedachten als 'Ik kan het toch niet', 'Ik ben er niet geschikt voor', blijven maar rondtollen in je hoofd. Ook als je voor jezelf opkomt kan je te horen krijgen dat je egoïstisch bent. Dat ben je dus niet! Die ander is egoïstisch, omdat hij/zij jou niet gelijkwaardig behandeld!

Met het proces van meer voor mezelf opkomen en minder over me heen laten lopen ben ik nu bezig. Vaak wordt dit proces assertiviteit genoemd. Een bijkomend voordeel is dat hierdoor mijn zelfvertrouwen ook groeit. Doordat mijn zelfvertrouwen groeit durf ik ook meer en meer echt mezelf te zijn. Niet meer zijn die ik denk dat ik moet zijn, maar puur mezelf! Wat een vrijheid! Dat is de vrijheid die God bedoeld als Hij het in de Bijbel heeft over vrij zijn/vrij gezet worden!